حکیمی را به مزاح گفتند: ادب از که آموخت، لقمان؟
گفت: از تو شیکم ننه اش بلد بود
گفتند: حکیم! اما گویی از بی ادبان آموخته بود، آنطوری که ما در کتابهای درسی خوانده ایم
گفت: لقمان گه خورد با شما، اگر لقمان از تو شکیم ننه اش معیار ادب نمیشناخت، پس چگونه بی ادبان را از غیره تشخیص می نمود که آنگاه عکس کردار ایشان را جوید؟
تازه لقمان لقمه را از دور سرش بر دهان می گذاشت، چرا که معیار ادب را رها کرده، عکس کردار بی ادبانی که با معیار ادب تشخیص می نمود را می جست.
