میما قرارش بر این نبود که در "ما که هستیم" مطلبی بگذارد که بی ارتباط باشد به این سوال که ما که هستیم؟ و هم، اینکه او نمی خواست این مجال درگیر سیاست بشود اما...
خب اولش اینکه از یک نگاه می شود گفت این مطلب زیاد هم بی ربط به موضوع نیست اگر چه رنگ و بوی سیاسی هم دارد.
بعدش اینکه که میما خواست خودش را یک محکی بزند ببیند اینکه وقتی نوشته هایش اندکی به سیاست گرایش پیدا می کند، چه حس و حالی دارد :دی
میما مدتهاست که دارد به سرانجام یک شخص فکر میکند. خیلی ها بر این باورند که این شخص زیرک ترین سیاستمدار تاریخ معاصر ایران است اما من این گفته را قبول ندارم هر چند از نگاه بهره برداری های کوتاه مدت، جناب ملای مصلحت اندیش،آقای رفسنجانی کم هم موفق نبوده و از پس هر موفقیتش کم هم شکست نخورده است.
اما ته ته اش را که نگاه میکنی می بینی ایشان یک سیاست احمقانه برای آینده بلند مدت خود برگزیده اند و از این نگاه برای میما نکته جالب اینجاست که هر آدمی این پتانسیل را دارد که در عین حال که زیرک ترین است، احمقانه ترین کار ها را هم انجام دهد.
آقای رفسنجانی از شاخص ترین بینانگذاران حکومتی بوده اند که در آن حکومت، پروراندن انسان های گرگ صفت درنده، خو یک رویه اصلی بوده است. از درنده خویی گرگهای حکومتی، همان بس که از جنایات بی حساب دهه شسصت و هفتاد یاد کنیم درست در زمانی که ایشان در اکثر سالهای آن دهه دومین شخص قدرتمند آن سالها بوده اند.
و عاقبت دفاع از یک ساختار حکومتی دیکتاتورپرور و ایدئولوژی محور که مبنایش ولایت فقیه است و عاقبت دفاع جنایات ایدئولوژیک به بهانه حفظ اسلام و انقلاب، امروز این می شود که ایشان منافع خودش هم تهدید شود وهمان گرگهای پرورش یافته ی این حکومت، اکنون دندان تیز کرده اند برای آنچه که برای رفسنجانی از بره هایش هم عزیزتر است.
و این احمقانه ترین سیاستی ست که آقای رفسنجانی برای زندگی خود برگزیده است.
مطلب قبلیت خیلی عالی بود. البته یه بار خوندمش و لازمه باز هم روش فکر کنم چون به نظرم خیلی جای گسترش و فکر داره. این مطلب آخر رو خیلی دوست ندارم چون بیشتر یه توصیف ادبی به نظر میاد از اوضاع رفسنجانی. به هر حال ممنون
پاسخحذف